Το ιγμόρειο άντρο είναι μία κοιλότητα γεμάτη με αέρα και βρίσκεται στην πάνω γνάθο και συγκεκριμένα πάνω από τις ρίζες των πίσω δοντιών ενώ ο πυθμένας του καθορίζει το όριο πέρα απ ’το οποίο δεν μπορεί να τοποθετηθεί κάποιο εμφύτευμα.

Κάποιες φορές λοιπόν, οι ρίζες των πίσω δοντιών εκτείνονται προς το ιγμόρειο και μετά την εξαγωγή τους παραμένει μια λεπτή νησίδα οστού κάτω από την μεμβράνη του ιγμορείου. Επίσης, σε κάποιες περιπτώσεις που τα δόντια έχουν εξαχθεί αρκετό καιρό πριν, συμβαίνει να  μην έχει μείνει αρκετό κόκαλο στη περιοχή έτσι ώστε να είναι δυνατή η  τοποθέτηση των εμφυτευμάτων. Άλλες αιτίες έλλειψης οστού μπορεί να είναι η περιοδοντίτιδα, η προχωρημένη ηλικία, η χρόνια χρήση οδοντοστοιχιών, ανατομικά χαρακτηριστικά ή ακόμα και κάποιοι τραυματισμοί.

Στις περιπτώσεις αυτές, προηγείται η δημιουργία οστού (οστική αναγέννηση) μέσα από μια διαδικασία που ονομάζεται ανύψωση ιγμορείου, και έτσι δίνεται η δυνατότητα και σε αυτούς τους ασθενείς να τοποθετήσουν εμφυτεύματα αντί για ολικές οδοντοστοιχίες. Κατά την επέμβαση αυτή  η μεμβράνη του ιγμορείου αποκαλύπτεται και αποκολλάται από τη βάση της ώστε κάτω απ’ αυτήν να τοποθετηθεί οστικό μόσχευμα με σκοπό να αυξηθεί η συνολική επιφάνεια του οστού και να δοθεί έτσι η δυνατότητα τοποθέτησης εμφυτευμάτων. 

Υπάρχουν διάφορα υλικά οστικών μοσχευμάτων με τα οποία μπορούμε να δημιουργήσουμε και να αναπλάσουμε το ελλείπων οστό. Το μόσχευμα που θα χρησιμοποιηθεί μπορεί να είναι ετερογενές, όπως είναι το ανθρώπινο, το συνθετικό ή το ζωικό (συνήθως βόειο) ή μπορεί να είναι και αυτόλογο δηλαδή οστό του ίδιου του ασθενή, το οποίο έχει αφαιρεθεί από άλλη περιοχή μέσα ή έξω από το στόμα. Επίσης, μπορεί να είναι και μείγμα μοσχευμάτων.

Όσον αφορά τον τρόπο ανύψωσης του ιγμορείου υπάρχουν δύο τεχνικές:

• Η ανύψωση ανοικτού τύπου και

• H ανύψωση κλειστού τύπου. 

Η πρώτη γίνεται όταν ο ασθενής  στην πίσω γνάθο έχει καθ' ύψος οστό (φατνιακή ακρολοφία) λιγότερο από 5 χιλ. Σε αυτή την περίπτωση ο ασθενής μπορεί να υποβληθεί σε ένα χειρουργείο επιπλέον πριν την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων και θα πρέπει να περιμένει 6-9 μήνες.

 Αντιθέτως, η δεύτερη γίνεται ταυτόχρονα με την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων χωρίς ιδιαίτερη ταλαιπωρία για τον ασθενή. Το μόνο που χρειάζεται και στις δυο τεχνικές, επειδή είναι ιδιαιτέρως εξειδικευμένες, είναι ένας έμπειρος και εκπαιδευμένος περιοδοντολόγος - εμφυτευματολόγος.

Γενικά, η τοποθέτηση οστικού μοσχεύματος στην κοιλότητα του ιγμορείου και η τοποθέτηση εμφυτεύματος είναι  πολύ προβλέψιµη και µε καλή μακροπρόθεσμη επιτυχία. Για περισσότερα πατήστε το σύδεσμο: https://www.chatzogianni.gr/gr/anupsosi-igmoreiou