Η επιλογή της προσθετικής εργασίας εξαρτάται από τον αριθμό των δοντιών που θέλουμε να αποκαταστήσουμε, αλλά και από τις ανάγκες του κάθε ασθενή. Στη σύγχρονη οδοντιατρική ωστόσο, υπάρχουν διάφορες τεχνικές για αποκατάσταση των απολεσθέντων δοντιών. Μερικές από αυτές είναι η γέφυρα, η μερική ή η ολική οδοντοστοιχία, το εμφύτευμα κλπ.
ΣΤΕΦΑΝΕΣ (ΘΗΚΕΣ) ΚΑΙ ΓΕΦΥΡΕΣ
Όταν το δόντι είναι πολύ καταστρεμμένο ή μπορεί να έχει ήδη ένα μεγάλο σφράγισμα ή να είναι ενδοδοντικά θεραπευμένο τοποθετείται μέσα σε θήκη ώστε να μη καταστραφεί περισσότερο και να μπορέσει να προστατευθεί. Το δόντι τροχίζεται περιφερειακά και τοποθετείται από πάνω η στεφάνη που μπορεί να είναι είτε από μεταλλοπορσελάνη είτε ολοκεραμική είτε από ζιρκόνιο και κατασκευάζεται σε οδοντοτεχνικό εργαστήριο.
Όταν η διαδικασία αυτή επαναληφθεί σε περισσότερα δόντια στη σειρά τότε μιλάμε για γέφυρα. Το μειονέκτημα που υπάρχει με τις γέφυρες είναι ότι για να βάλουμε τα δόντια που λείπουν, πρέπει να τροχίσουμε τουλάχιστον δύο διπλανά δόντια. Πλέον, στη σύγχρονη οδοντιατρική προτιμούμε τη τοποθέτηση εμφυτεύματος στη θέση του χαμένου δοντιού ώστε να αποφύγουμε το τρόχισμα των διπλανών δοντιών. Οι γέφυρες δοντιών είναι ακίνητες προσθετικές εργασίες, δηλαδή στερεώνονται μόνιμα στο στόμα και δε βγαίνουν.
Τα φυσικά δόντια στα οποία θα στηριχθεί η γέφυρα πρέπει να είναι υγιή, σταθερά και θεραπευμένα από πιθανή περιοδοντική νόσο ή ουλίτιδα. Η καθημερινή συστηματική υγιεινή είναι πολύ σημαντική και σε αυτή τη περίπτωση. O χρόνος ολοκλήρωσης της εργασίας υπολογίζεται στις 2 με 3 συνεδρίες ανάλογα με τις ανάγκες του ασθενούς.
ΜΕΡΙΚΗ ΟΔΟΝΤΟΣΤΟΙΧΙΑ («ΜΑΣΚΑΚΙ»)
Πρόκειται για οδοντιατρική προσθετική εργασία που αντικαθιστά τα δόντια που λείπουν. Συνήθως αποτελείται από μεταλλικό σκελετό, όπου στερεώνονται τα δόντια που λείπουν και τα ούλα, τα οποία είναι φτιαγμένα από ροζ ακρυλικό. Για να υπάρξει συγκράτηση, σταθερότητα και σύνδεση με τα φυσικά δόντια τοποθετούνται σύνδεσμοι, εφαπτήρες ή άγκιστρα ,ανάλογα με την περίπτωση. Σε ορισμένες περιπτώσεις μερικά από τα φυσικά σας δόντια καλύπτονται με θήκες οι οποίες χρησιμεύουν ως στηρίγματα για τη μερική οδοντοστοιχία.
Πρόκειται για μια πιο οικονομική λύση σε σχέση με την ακίνητη προσθετική εργασία (εμφύτευμα ή γέφυρα) ωστόσο μειονεκτεί στο γεγονός ότι είναι κινητή κατασκευή. Συνήθως οι ασθενείς προσαρμόζονται και συνηθίζουν εύκολα στα νέα δεδομένα. Μία τέτοια εργασία απαιτεί περίπου 3-4 βδομάδες έως ότου ολοκληρωθεί καθώς απαιτεί πολλές δοκιμές. Σε περίπτωση απώλειας δοντιών στο μέλλον τοποθετούνται ακρυλικά δόντια στο ήδη υπάρχον μασκάκι .
Σημαντικό είναι το βούρτσισμα κ το πλύσιμο της οδοντοστοιχίας να γίνεται σε καθημερινή βάση (2 φορές τη μέρα).
ΟΛΙΚΗ ΟΔΟΝΤΟΣΤΟΙΧΙΑ (ΜΑΣΕΛΑ)
Μια ολική οδοντοστοιχία αντικαθιστά όλα τα φυσικά δόντια άνω κάτω γνάθου που έχουν χαθεί ή αφαιρεθεί. Η βάση της επάνω οδοντοστοιχίας καλύπτει και τον ουρανίσκο ενώ η βάση της κάτω οδοντοστοιχίας έχει σχήμα πετάλου για να διευκολύνει τη γλώσσα, το αποτέλεσμα ωστόσο είναι πολύ φυσικό . Οι τεχνητές ολικές οδοντοστοιχιές μπορούν να αφαιρεθούν και να επανατοποθετηθούν εύκολα στο στόμα του ασθενούς.
Σε περιπτώσεις όπου υπάρχει έλλειψη οστικής συγκράτησης υπάρχει δυνατότητα τοποθέτησης οδοντικών εμφυτευμάτων στη γνάθο, όπου στη συνέχεια με ειδικά κουμπώματα κουμπώνει πάνω τους η οδοντοστοιχία. Τότε μιλάμε για τη λεγόμενη επένθετη οδοντοστοιχία.
Γενικά απαιτείται λίγος χρόνος για να συνηθίσει ο ασθενής τη προσθετική εργασία, όπως απαιτείται και μια μικρή εξάσκηση μέχρι να συνηθίσει να τρώει και να μιλάει με αυτές. Όπως και στις μερικές οδοντοστοιχίες σημαντικό είναι το καθημερινό συστηματικό βούρτσισμα των οδοντοστοιχιών. Τις ώρες που δε τις φοράει ο ασθενής (κυρίως όταν κοιμάται) καλό είναι να τις διατηρεί μέσα σε νερό ώστε να μη στεγνώνουν.
Οι τεχνητές οδοντοστοιχίες είναι απαραίτητο να ελέγχονται από τον οδοντίατρο τουλάχιστον μία φορά το χρόνο, διότι υφίστανται φθορές και ίσως χρειαστεί να διορθωθούν ή και να αντικατασταθούν.
Για περισσότερα πατήστε τους συνδέσμους:
https://www.chatzogianni.gr/gr/prosthetiki-album